จากไม้ซีกถึงไม้ซุง ๒
2 posters
:: แนะแนว
หน้า 1 จาก 1
จากไม้ซีกถึงไม้ซุง ๒
จากไม้ซีกถึงไม้ซุง ๒
๖.พญาแร้งแห่งห้องทะเบียน ยิ่งได้เป็นนักเรียนโรงเรียนนี้นานเท่าไร ความสุข ความสนุก และความคิดสร้างสรรค์ในตัวพวกเราก็ยิ่งจะเลือนลางจางหายไป หายไป ตามวันเวลา
ร่างกายที่ประกอบด้วยความสุข ความสนุก ความยินดี และความคิดสร้างสรรค์นี้ สำหรับพวกเราเวลานี้เหมือนกับว่ามันได้ตายและเน่าเปื่อยลงไปแล้ว แล้วในขณะที่พวกเรากำลังจะได้ไปสู่สรวงสวรรค์ (โรงเรียนอื่น) นั้น ก็มีเหล่าพญาแร้งแห่งห้องทะเบียนมารุมจิกกินความสุขปรีเปรมของพวกเราอยากสนุกสนาน
ถอดความ
เวลาที่พวกเรานักเรียนเดินเข้าไปห้องทะเบียน สิ่งแรกที่ได้เจอ คือสายตาดูถูกและเหยียดหยามความเป็นคนจากครูห้องทะเบียน และสำเนียงน้ำเสียงหรือคำพูดที่บาดลึกลงไปในหัวใจเด็กอยากเรา จนบางคนถึงขนาดร้องไห้ก็มี
- ครูห้องทะเบียนไม่เคยให้บริการนักเรียนอย่างจริงใจเต็มใจสักหนหนึ่ง
- ครูห้องทะเบียนไม่เคยพูดภาษาดอกไม้กับนักเรียน
-มีบ่อยครั้งก่อนที่ครูจะมาหาและให้เราทำธุระ ครูมักจะถ่วงเวลาด้วยกิจกรรมต่างๆเสมอ
แสดงถึงความขี้เกียจ
- เวลาเราพูดกับครูห้องทะเบียน พวกครูมักจะไม่หันหน้ามามองเราและเงียบไปชั่วขณะ
ก่อนที่จะพูดกับเราโดยไม่หันมามองหน้า แสดงถึงความไม่มีมรรยาทและการเหยียด
หยามพวกเรานักเรียนอย่างแรง แต่พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะต้องพึ่งเขา
(โดยเฉพาะ อัญชลี)
“ภาพเก่า”
๖.พญาแร้งแห่งห้องทะเบียน ยิ่งได้เป็นนักเรียนโรงเรียนนี้นานเท่าไร ความสุข ความสนุก และความคิดสร้างสรรค์ในตัวพวกเราก็ยิ่งจะเลือนลางจางหายไป หายไป ตามวันเวลา
ร่างกายที่ประกอบด้วยความสุข ความสนุก ความยินดี และความคิดสร้างสรรค์นี้ สำหรับพวกเราเวลานี้เหมือนกับว่ามันได้ตายและเน่าเปื่อยลงไปแล้ว แล้วในขณะที่พวกเรากำลังจะได้ไปสู่สรวงสวรรค์ (โรงเรียนอื่น) นั้น ก็มีเหล่าพญาแร้งแห่งห้องทะเบียนมารุมจิกกินความสุขปรีเปรมของพวกเราอยากสนุกสนาน
ถอดความ
เวลาที่พวกเรานักเรียนเดินเข้าไปห้องทะเบียน สิ่งแรกที่ได้เจอ คือสายตาดูถูกและเหยียดหยามความเป็นคนจากครูห้องทะเบียน และสำเนียงน้ำเสียงหรือคำพูดที่บาดลึกลงไปในหัวใจเด็กอยากเรา จนบางคนถึงขนาดร้องไห้ก็มี
- ครูห้องทะเบียนไม่เคยให้บริการนักเรียนอย่างจริงใจเต็มใจสักหนหนึ่ง
- ครูห้องทะเบียนไม่เคยพูดภาษาดอกไม้กับนักเรียน
-มีบ่อยครั้งก่อนที่ครูจะมาหาและให้เราทำธุระ ครูมักจะถ่วงเวลาด้วยกิจกรรมต่างๆเสมอ
แสดงถึงความขี้เกียจ
- เวลาเราพูดกับครูห้องทะเบียน พวกครูมักจะไม่หันหน้ามามองเราและเงียบไปชั่วขณะ
ก่อนที่จะพูดกับเราโดยไม่หันมามองหน้า แสดงถึงความไม่มีมรรยาทและการเหยียด
หยามพวกเรานักเรียนอย่างแรง แต่พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะต้องพึ่งเขา
(โดยเฉพาะ อัญชลี)
“ภาพเก่า”
ภาพเก่า- เด็กใหม่ ไร้ปัญญา
- จำนวนข้อความ : 4
Registration date : 16/03/2010
กระจกสะท้อนกลับ
การที่เราเป็นผู้น้อยมันดีนะลูก มีเวลาได้อ่าน ดู มองสิ่งรอบตัวเป็นตัวอย่าง โตขึ้นจะได้ไม่ทำอย่างที่ลูกมองว่ามันไม่ดีในขณะที่เป็นเด็ก หรือลองมองว่ามันน่าจะมีสาเหตุอะไรจึงทำให้มันมีผลที่ผู้ใหญ่ต้องทำพฤติกรรมแบบนั้น อย่าพึ่งตัดสินอะไรง่าย บางทีความรักความเมตตา ความเป็นห่วงของผู้ใหญ่ อาจจะเป็นเรื่องน่ารำคาญของเด็กๆ ก็ได้นะ รักหนูนะจึงเตือน
thongman- บรรลุเทพ
- จำนวนข้อความ : 2638
Registration date : 06/02/2008
Re: จากไม้ซีกถึงไม้ซุง ๒
เรียนครูทองแม้น
ทุกคนที่มีส่วนร่วมในคอลัมน์นี้ล้วนได้อ่าน ดู และมองสิ่งรอบตัวอย่างกว้างขวางและมากพอที่จะทำให้มีกำลังเขียนคอลัมน์นี้ขึ้นมาได้
ทุกคนได้เห็นตัวอย่างที่ต่ำทรามและไร้เหตุผลจึงได้เกิดการรวมตัวครั้งนี้ขึ้น
และทุกคนได้ตัดสินแล้วว่าบุคคลที่ถูกกล่าวถึงใน "จากไม้ซีกถึงไม้ซุง" นั้นไม่มีซึ่งความรัก ความเมตตา หรือความเป็นห่วงให้กับนักเรียน
ครูทองแม้นลองคิดให้หนักกว่านี้ แล้วจะเข้าใจเหตุผลของพวกเรา
พวกเราเชื่อว่าหากครูทองแม้นมีสติ ครูทองแม้นคงไม่พูดกับพวกเราเช่นนี้
พวกเราทุกคนจะถือว่าไม่ได้อ่านคำตอบจากครูทองแม้นในครั้งนี้
ด้วยความเคารพ
ภาพเก่า
ทุกคนที่มีส่วนร่วมในคอลัมน์นี้ล้วนได้อ่าน ดู และมองสิ่งรอบตัวอย่างกว้างขวางและมากพอที่จะทำให้มีกำลังเขียนคอลัมน์นี้ขึ้นมาได้
ทุกคนได้เห็นตัวอย่างที่ต่ำทรามและไร้เหตุผลจึงได้เกิดการรวมตัวครั้งนี้ขึ้น
และทุกคนได้ตัดสินแล้วว่าบุคคลที่ถูกกล่าวถึงใน "จากไม้ซีกถึงไม้ซุง" นั้นไม่มีซึ่งความรัก ความเมตตา หรือความเป็นห่วงให้กับนักเรียน
ครูทองแม้นลองคิดให้หนักกว่านี้ แล้วจะเข้าใจเหตุผลของพวกเรา
พวกเราเชื่อว่าหากครูทองแม้นมีสติ ครูทองแม้นคงไม่พูดกับพวกเราเช่นนี้
พวกเราทุกคนจะถือว่าไม่ได้อ่านคำตอบจากครูทองแม้นในครั้งนี้
ด้วยความเคารพ
ภาพเก่า
ภาพเก่า- เด็กใหม่ ไร้ปัญญา
- จำนวนข้อความ : 4
Registration date : 16/03/2010
:: แนะแนว
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ